

بازپس گیری توسعه (یک راهنمای بدیل برای سیاست گذاری اقتصادی)
نویسنده
آبلبن گریبل
مترجم
برزین جعفرتاش
خلاصه
ها جون چانگ (زاده ۷ اکتبر ۱۹۶۳) یک اقتصاددان اهل کره جنوبی است. وی یکی از افراد برجسته در نگرش اقتصاد دگراندیشانه است که سعی در پیوند آن با اقتصاد مارکسیستی دارد. وی پس از فارغالتحصیلی در دانشکده اقتصاد دانشگاه ملی سئول، در دانشگاه کمبریج در رشته توسعه اقتصاد سیاسی فارغالتحصیل شد. آثار و مقالات او بیشتر متأثر از نوشتههای اقتصاد دانانی همچون گونار میردال، کارل مارکس، فریدریش آوگوست فون هایک، جان کینز و فریدریش لیست است.
کتاب «بازپسگیری توسعه: یک راهنمای بدیل برای سیاستگذاری اقتصادی» نوشته ها-جون چانگ و ایلین گریبل که اولین بار در سال 2004 منتشر شد، بررسی انتقادی سیاستهای اقتصادی نئولیبرال در جهت ارائۀ جایگزینی برای استراتژیهای جایگزین برای پیشبرد توسعه است. این کتاب پارادایم مسلط نئولیبرال را به چالش میکشد و توصیههای سیاست عملی را برای کشورهای در حال توسعه ارائه میدهد. نویسندگان با نقد مدل اقتصادی نئولیبرالی که رویکرد غالب در سیاست توسعه بین المللی بوده است، شروع میکنند. نئولیبرالیسم بر بازارهای آزاد، مقررات زدایی، خصوصیسازی و کاهش دخالت دولت در اقتصاد تاکید دارد. نویسندگان استدلال میکنند که این سیاستها اغلب به افزایش نابرابری، بیثباتی اقتصادی و توسعه نیافتگی در بسیاری از کشورها منجر شده است. آنها معتقدند که باورهای رایج دربارۀ بازار آزاد اشتباه است. برای مثال بازارها همیشه کارا نیستند و میتوانند به نتایج غیربهینه منجر شوند، به ویژه در کشورهای درحال توسعه. مورد دیگر این است که تجارت آزاد بین المللی به نفع همۀ کشورها نیست و میتواند نابرابریهای بینالمللی را تشدید کند. هسته اصلی کتاب به تشریح سیاستهای اقتصادی جایگزینی اختصاص دارد که میتوانند منجر به توسعه پایدار شوند. این سیاستها مبتنی بر شواهد تاریخی و تجربی اقتصادهای موفق، به ویژه در شرق آسیا هستند. برای مثال سیاست صنعتی انتخابی، بر خلاف تأکید نئولیبرالیسم بر بازار آزاد، با در نظر گرفتن نقش فعال برای دولت در بازار، به ترویج صنایع اشاره دارد. این رویکرد، برای نمونه، در کرۀ جنوبی و تایوان منجر به رشد اقتصادی شده است. نویسندگان همچنین نشان می دهند که چگونه کشورهایی که سیاست کنترل سرمایه را اجرا کردند، مانند مالزی در طول بحران مالی آسیا، توانستند اقتصاد خود را به طور موثرتری نسبت به کشورهایی که این کار را انجام ندادند، تثبیت کنند. تقویت مقررات مالی یکی دیگر از استراتژیهای کلیدی معرفی شده توسط کتاب است. نویسندگان بر نیاز به چارچوبهای نظارتی قوی برای جلوگیری از بحرانهای مالی تأکید دارند و تبیین میکنند که باید اطمینان حاصل کرد موسسات مالی به جای درگیر شدن در فعالیتهای پولشویی به اقتصاد جامعه خدمت میکنند. در نهایت، مدیریت نرخ ارز استراتژی مورد پیشنهاد نویسندگان برای کشورهای درحال توسعه است.